مباهله در اصطلاح به معنی نفرین‌کردن دو نفر به یکدیگر است؛ به این ترتیب که وقتی استدلال‌های منطقی سودی نداشت، افرادی که باهم درباره یک مسئله مهم دینی گفت‌وگو دارند، در یکجا جمع می‌شوند و به درگاه خدا تضرّع می‌کنند و از او می‌خواهند که دروغگو را رسوا و مجازات کند.آیه مباهله فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکمْ وَ نِساءَنَا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنفُسنَا وَ أَنفُسکُمْ ثُمَّ نَبْتهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَت اللَّهِ عَلی الْکذِبِینَ

مسیحیان نجران به مباهله با پیامبر اکرم ص آمدند. از آن طرف علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم السلام هم همراه حضرت به محل مباهله تشریف فرما شدند. بزرگ نجران وقتی چشمش به کودکی با عظمت افتاد گفت: به خدا قسم این کودک دعا کند بی شک مستجاب خواهد شد. ما مباهله نمی کنیم..........وبرگشت.آری عظمت حسین او را وادار به عقب نشینی کرد.

السلام علیک یا ابا عبدالله